ابي رنگ عشقه

مي خوام در مورد علاقه ام به فوتبال بگم. اينكه من اوايل فوتبال دوست نداشتم ولي الان عاشق فوتبال

و تيم ابي پوش استقلالم.

اوايل همراه بابا مي نشستم و فوتبال تماشا مي كردم ولي خيلي هيجان خاصي نداشتم ولي كم كم

شدم يه استقلالي توپ.

تو خونه با يه توپ هي فوتبال بازي ميكردم تا اينكه يه روز بابا من رو برد خيابان منيريه و برام يه دست لباس استقلال {مجتبي جباري} دو تا توپ /جوراب ورزشي/كفش سالني خريد. ممنون بابا 

اون روز واقعا لذت بخش بود ومن از اون روز علاقه شديدي به بازي فوتبال پيدا كردم تا اينكه با پيشنهاد

مامان و بابا به كلاس فوتبال رفتم.

تابستون بود و كلاس صبح ها برگزار ميشدو از اونجايي كه من يه كم خواب الود تشريف دارم نمي تونستم

در همه ي جلسات شركت كنم و يكي در ميون مي رفتم.

اما هر فرصتي ميبينم پا به توپ ميشم حالا پاركينگ خونه باشه يا خونه مادر بزرگ ها

خلاصه سر مامان و بابا رو با اين فوتبال و گزارش هاش بردم.

حالا قراره به اميد خدا در فصل بهار دوباره در كلاس فوتبال ثبت نام كنم ولي كله صبح نباشه تا من

خوب بخوابم